YAKALADIĞIN POZİSYONLARI, GOL YAPACAKSIN!

19 YIL hasret kaldığı, 2. Profesyonel futbol liginde mücadele hakkı elde eden Pembe-Yeşilli Isparta 32 spor, 1,5 senedir pandemden dolayı ayrı kaldığı seyircisine kavuştuğu 2. Lig beyaz gurup 2. Hafta maçında komşu, K.T. Konyaspor 1922 takımıyla yenişemedi ve puanları bölüştü. (0-0) Pazar günü serin bir havada ve mükemmel zeminde, gündüz başlayıp gece biten maça iyi bir girizgah yapan Isparta 32 spor evinde oynamanın avantajını ilk 45’te iyi kullandı. Ataklarıyla rakibini bunalttı.
 
4-8-12 ve 26. Dakikalarda Burak Aydın, Gökdeniz Varol ve Gökhan’la gollük pozisyonlar heba olunca ah ve vah’larla 2500’e yakın seyirci gurubu kahroldu. Tabii ki, futbolda golleri atamazsan, karşındaki rakipler direnç kazanıyorlar ve maça, puanlara ortak oluyorlar. Maçın ilk devresinde özellikle sağ kanattan yüklenen bizim gençler, sol kanadı fazla kullanmadı ve rüzgara karşı oynayınca da, şut atamadılar. Hele hele rakibin 8 kişiyle defans yapıp, Gökdeniz ve Burak Aydın’ı adım adım izlemeleri oyun planlarını alt üst etti. Ve ilk yarı kaçan gol pozisyonlarının pişmanlığıyla 0-0 bitiverdi.
BAMBAŞKA BİR 2. YARI…
Maçın 2. Devresi bizim takım lehine olur diye beklerken, rakip oyun taktiğini değiştirdi ve rüzgar tersine döndü. Konyaspor 1922 takımı Isparta 32 sporun üstüne yüklendi. 46 ila 60 dakikalar arasında top çevirip, ani kontralarla kalemize geldi. Ancak teknik sorumlu Hakan Ünal’ın öğrencileri sonuç alamadılar. Misafir takımın golü bulamamasındaki en önemli etken, maçın 2. Yarısında Isparta 32 spor kalecisi Alp Arda’nın kalesinde devleşmesi ve sakatlanma pahasına gollük pozisyonlara geçit vermemesi oldu. Bu arkadaşlarına moral oldu. Zaman zaman sert geçen maçta özellikle Konya kalecisi Kadem Burak başta olmak üzere sık sık sakatlanma bahanesiyle maç durunca işin, tadı-tuzu kaçtı. Birde bunlara maçın 88. Dakikasında Isparta 32 spordan Şamil’in kırmızı kartı eklenince işin rengi belli oldu. Ve Denizli bölgesi hakemi Feridun Daldaş’ın yanlış kararları ve misafir takım lehine çaldığı düdüklere seyircimiz isyan etti. Bu yetmezmiş gibi, maçın son dakikalarında Konya defansının(Ahmet-Adem) uzaklaştırmaya çalıştığı top, takım arkadaşının eline çarpıp hem yön değiştirmesine, hem de arkadaşını sakatlamasına rağmen penaltıyı es geçince maç başladığı skorla bitti.
 
Diyorlar ya, futbol şansın yanında olacak diye… Olmadı mı olmuyor işte… Galibiyet yine olmadı. Çünkü rakipler güçlü, rakipler dişli… Ve de şanslılar… Ligin 2. Hafta maçından da 1 puan alan pembe-yeşilliler 2 puanla, 2 basamak inerek, ligin 10. Sırasında yer aldılar. Ve bu hafta 980 km. uzaklıktaki, zorlu Anagold 24 Erzincanspor deplasmanına gidecekler. Isparta 32 spor-KT.Konyaspor 1922 maçı tarih oldu ancak maçın özeti şu ki, futbolun yazılmayan kitabındaki gibi, “Yakaladığın gol pozisyonlarını gol yapacaksın. 3 puanı gol atana veriyorlar. “ Atamadığın zaman gitti puanlar ve yandı gülüm keten helva…
“MAÇIN KAHRAMANLARI MI?”
Elbette Isparta 32 spordan kalesinde gole geçit vermeyen Alp Arda ve Gökdeniz Varol olurken, rakip takımdan Çağrı ve Günay’dı. Sahada basmadık yer bırakmayan 3 futbolcu da alkışı hak ettiler.
“PANDEM, FUTBOL AŞKINDAN
ÇOK ŞEY GÖTÜRMÜŞ.”
Maçın ilginç yönlerinden biri de pandemin etkisi. Isparta’daki futbol aşkından çok şey götürmüş. Neden mi? Isparta Atatürk stadı kapasitesi 10 bin kişilik. TFF, 5 bin kişiye izin verdi. Stadın % 50’i, yani 5 bin kişiyle (Locaydı, kocaydı, mukavvaydı-kartondu diye stadın kapalısı- açığı her yer açıkken) ve doldurma hakkımız varken, sahada yaklaşık 2500 kişiye yakın insan vardı. Bu da stadın ¼’ü demektir. Yanılıyor muyuz efendim? Bunun da nedeni 30 TL.lik maç bileti mi? (Rakamı çok bulan da var, uygundur diyen de var) ve güven meselesi mi? Pandem şartları mı veya aşılar mı belli değil.
 
Ancak 5 bin kişiyle, stadımızı, evimizdeki ilk maçta dolduramadık. Yazık. Maça gelen vefakar futbol tutkunu aşıklara teşekkür ve şükran duyuyoruz. Gelmeyenlerin de, canları sağolsun. Demek ki, 19 yıl sonra gelen 2. Profesyonel lige bile, yeterince özlem duyulmadığının göstergesi. Bunun nedeninin araştırılması lazım. Lütfen BAL liginde, (amatör liglerde) şampiyonluğa oynarken bile tıklım tıklım dolan, stat günlerimizi hatırlayınız. Nerede o insanlar ve 2. Lig gibi, üst düzey bir lig maçına neden gelmiyorlar. Veya gelemiyorlar. Tespit lazım. Saygılarımızla…


Orjinal Habere Git